Hayat Bazen...

Şimdi size hayatın gerçeklerinden bahsedeceğim. Bizim film ve dizilerde gördüğümüz ama hayatın kendisi olan gerçeklerden.
.
Özel eğitim, insanın hayata bakış açısını değiştiren bir alandır. Yani dünya kadar derdinizin içinde duyduğunuz tek bir cümle sizi allak bullak edebilir. O dağ gibi olan derdiniz bir anda bir toz tanesine dönüşüverir.
.
Geçen hafta bir öğrencimle tanıştım. Çocuk esirgeme kurumundan geliyor. Hani şu kulağımızı, gözümüzü kapadığımız görmezden geldiğimiz kesimden. Bu şekilde yuvadan gelen çocukların hikayeleri olur(hikaye dediğime bakmayın asla küçümsediğimden değil). Her seferinde ağzınızı açık bırakacak türden. Bu öğrencimin de var tabi.
.
İlk dersimizde gördüğüm tek şey şu oldu; hayata olan öfke ve nefretini nereye kusacağını bilemeyen küçük bir çocuk. Kendini bir fanusa kapatmış, kimsenin iyi olacağına inanmayan, küçük şeylerle mutlu olmak isteyen, kendine ulaşılmasını istemeyen küçük bir çocuk.
.
Neden biliyor musunuz? Çünkü, annesi ve babası boşanıp başkalarıyla evlenmişler. Ne kadar normal geliyor değil mi? Başkalarından çocukları olmuş hatta annesi hamileymiş yeniden. Şimdi bu çocuğun gözünden olaya bakın; çocuk tüm bunları biliyor. Anne ve babası onu yuvaya bırakıp, hiçbir şey olmamış gibi, normal bir şekilde hayatlarına devam ediyor ve o bu hayatların ikisinde de değil. Siz olsanız ne yaparsınız?
.
Yapmayın. Çocuklarınıza bunu yapmayın. Evlenmeden önce iyi düşünün, gözlemleyin, tanıyın. Evlilikte tartışmalar olabilir. Ne olursa olsun boşanmayan demiyorum ama tüm yolları denediyseniz ve olmadıysa artık başka yol kalmadıysa boşanmayı düşünün. Lütfen çocuklarınıza bunu yapmayın. Bu minik hayatları karartmayın...